‘To Jenny’ is a sweet romantic South Korean television series with just two episodes. The story is about a boy who had a crush on the prettiest girl in his school, who was signed by an entertainment agency. The storyline sounds plain, huh?. But trust me, people, this was so good to watch and if you are looking for a two-hour […]
Plastic Surgery is not done just on the urge of being beautiful and pretty, rather It’s kind of an escape for a person who was never able to become average. Is not being born pretty and feminine something to be ridiculed on? Is fixing your face in hope of being treated as a person something to be ashamed of ?. […]
Today, somebody told you he loves you and scared of love, you tell him you don’t. You think Love is weird. On days like these, when you have to contemplate on love and life, you are reminded of your mother’s hospital days. Those days when you kept shuttling between home and hospital, feeling guilty about the once in a while […]
NB : CEC radio കേട്ട് നൊസ്റ്റു അടിച്ച് എഴുതുന്നതാണ്. വേറെ രോഗങ്ങളൊന്നും തല്ക്കാലം സ്ഥിരീകരിച്ചിട്ടില്ല.ഫോട്ടോ എടുത്ത ആളെ അറിയില്ല. അറിയുന്നവർ പറഞ്ഞാൽ ക്രെഡിറ്റ് ഇടാമായിരുന്നു. ഇലകൾ കാണാത്തവണ്ണം നിറഞ്ഞ് പൂത്തിരുന്ന ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു. വളർച്ചയുടെ ഒരു കാലം, വേവലാതികളില്ലാത്ത, പുതുമകളും പുഞ്ചിരികളും പൂത്തു നിന്നിരുന്ന ഒരു കാലം. ആ കാലത്തിന് സ്നേഹത്തിന്റെയും സൗഹൃദത്തിന്റെയും നിറമായിരുന്നു. ആ കാലത്തിൽ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് ഉച്ചയൂണ് മൽപിടുത്തതിൽ രക്തസാക്ഷിത്വം വരിച്ച മീൻ വറുത്തതിന്റെയും, ബജി കടയിലെ നാലു മണി കടിയുടെയും മണമാണ്. അതിൽ ഉയർന്നു പൊങ്ങുന്നത് ചില പരിചിത സ്വരങ്ങളും, […]
There is no excerpt because this is a protected post.
സത്യവും മിഥ്യയും കണ്ടുമുട്ടുന്ന നേർത്ത അതിർവരമ്പിലുള്ള ഒരു നദി തീരത്താണ് നമ്മൾ .ആ തീരത്ത് തല പൊന്തി നിൽക്കുന്ന മരത്തണലിൽ ഏതാനം വാക്കുകൾ അകലെയായി നീയും ഞാനും . നിലാവിൽ കുളിച്ച പുഴ , ഇലകളെ തഴുകി വീശുന്ന കാറ്റ് , മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ , രാത്രിയുടെ മൂകത എന്നിവയാണ് വിദൂരത്തിലെ ഏതോ സങ്കല്പ ബിന്ദുവിൽ കണ്ണുകളുറപ്പിച്ച നമുക്ക് കൂട്ട് . എല്ലാം മനോഹരമായ ഒരു സ്വപ്നം പോലെ . സ്വർഗ്ഗം പോലെ. രാത്രിയുടെ വശ്യമായ നിശബ്ദത കീറി ആ ചോദ്യം അന്തരീക്ഷത്തിൽ അലയടിച്ചു. “ […]
കറുപ്പിനും വെളുപ്പിനും നടുക്ക്, രാത്രിയ്ക്കും പകലിനും മദ്ധ്യേ വീണ്ടുവിചാരത്തിന്റെ നേർത്ത ഒരിടമുണ്ടത്രേ. പാഞ്ഞു പോകുന്ന കാലത്തിനെ എത്തിപിടിക്കാൻ നെട്ടോട്ടം ഓടുന്ന മനുഷ്യന് പച്ചയ്ക്കും ചുവപ്പിനുമിടയിൽ വിലക്കിന്റെ ഒരു മഞ്ഞ ഉള്ളതുപോലെ. മഞ്ഞപുതച്ച ആ കാലത്താണ് നാം. ഓട്ടം നിർത്തി ഒരല്പം പയ്യെ പോകാം എന്ന് കാലം തന്നെ പറയ്യേണ്ടി വന്ന പോലെ. മനസ്സിന്റെ മുഖംമൂടികൾക്ക് മീതെ, വികാരങ്ങളെ കുരുക്കുന്ന കണ്ണുകൾ മാത്രം പുറത്താക്കി മുഖങ്ങൾ കൂടി മൂടിക്കെട്ടി ഒരു കാലം. “ഹാ മനുഷ്യാ.. ഇനി നിന്റെ കണ്ണുകൾ സംസാരിക്കട്ടെ. വാക്കുകൾ മരിക്കട്ടെ. നീ ആരെന്ന് നീ തന്നെ […]